موردک و مردم شناسی

مردم شناسی:

 

اشنایی بامردمان نژادهای مختلف واداب ورسوم انها.

کره جنوبی:

 

کشور کره جنوبی در شرق آسیا و بخش جنوبی شبه جزیره کره قرار گرفته و به جز کره شمالی با هیچ کشور دیگری مرز زمینی ندارد. این کشور صنعتی در سال‌های اخیر در زمینه‌های مختلفی پیشرفت داشته است که گردشگری یکی از آنها محسوب می‌شود. فرهنگ خاص مردمان این کشور علیرغم شباهت‌ها و قرابت‌های خود به فرهنگ سایر ملل جنوب شرق آسیا، دارای ویژگی‌های خاصی است که بسیاری از گردشگران جهان را جذب خود کرده است. پایتخت این کشور یعنی شهر سئول شهر تاریخی «گیونجو» و جزیره «ججو» از مهمترین مقاصد گردشگران در این کشور هستند.

جاذبه‌های تاریخی در شهرهایی همچون سئول گیونجو و بویئو و جاذبه‌های طبیعی این کشور که به واسطه بخش‌های کوهستانی زیبا پدید آمده است، مسافران بسیاری را راهی کره جنوبی می‌کند. علاوه بر بخش‌های کوهستانی، جزیره‌های کوچکی نیز در این کشور وجود دارد که بیشتر در سواحل غربی و جنوبی این کشور قرار گرفته اند.

رتبه‌های بالای این کشور در مسائل آموزشی، کیفیت سلامت و بهداشت، قوانین جزایی و نرخ پایین جرم و جنایت، تعداد پایین زندانیان، نرخ بسیار بالای باسوادی، تخصیص ۳.۷۴ درصد از درآمد ناخالص ملی به بخش پژوهش و تحقیقات که در بین کشورهای جهان رتبه دوم را داراست، هفتمین صادرکننده دنیا، رشد صنعت تکنولوژی این کشور با حضور شرکت‌های مطرحی چون سامسونگ، ال جی، هیوندایی،‌ کیا و ...، پیشرفته‌ترین کشور دنیا از لحاظ ارائه اینترنت بسیار پرسرعت خانگی و نیز نسل‌های جدید اینترنت موبایلی، دولت قوی الکترونیکی و ... از ویژگی‌های آن محسوب می‌شوند.

جشنواره‌های سالانه در این کشور نیز دوستداران بسیاری دارد و فرهنگ و رسوم مردم این کشور را پیش روی علاقه‌مندان قرار می‌دهند.

آب و هوای کره جنوبی مرطوب و نیمه استوایی است و چهار فصل آب و هوایی را می‌توان در آن دید. بهار با آب و هوایی گرم و رطوبت کم، تابستان‌های گرم و مرطوب که دمای هوا گاهی به ۳۵ درجه نیز می‌رسد، پاییز با رطوبتی قابل تحمل و هوایی خنک و زمستان‌هایی سرد و برفی فصل‌های آب و هوایی این کشور را تشکیل می‌دهند.

بهترین زمان برای سفر به کره، فصل پاییز است که از سپتامبر شروع می‌شود. هوای کره در این فصل خنک است و رنگ‌های پاییزی و ترکیبی از سبز، زرد، قرمز و هزاران رنگ دیگر در هر گوشه کنار مناظری چشم نواز را برای گردشگران رقم می‌زند. آب و هوایی گرم و ملایم در بهار نیز، این فصل را زمانی مناسب برای سفر به کشور کره جنوبی تبدیل کرده است. شکوفه‌های گیلاس که در این فصل زیبایی خاصی به مناظر طبیعی و پارک‌ها می‌دهد بسیار تماشایی ست. هوای سرد و برفی در زمستان نیز معمولا طرفدارن خود را دارد و گردشگران بسیاری را برای اسکی، چشمه‌های آب گرم و یا اوندول که حرارتی زمینی برای رهایی از یخ و سرمای بیرون است و اختراع کره‌ای‌هاست، به این کشور جذب می‌کند.

 

دیدنی‌های کره جنوبی

بناهای تاریخی و ساختمان‌هایی با قدمتی بسیار در کشور کره به خصوص در شهر سئول و همچنین شهر تاریخی گیونگجو از جاذبه‌های تاریخی در این کشور برای گردشگران است. معابد بودایی بسیار قدیمی با معماری کره ای که بسیار زیبا و خاص است و بناهای به جای مانده از تاریخ پر فراز و نشیب این کشور که چهار قصر به جای مانده در شهر سئول، پایتخت کره، از شاخص ترین آنهاست، در این کشور همواره گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند.
طبیعت زیبای کشور کره جنوبی به خصوص در هوای بسیار ملایم پاییزی که با رنگ‌هایی زیبا در می‌آمیزد باعث شده تبدیل به یکی از عوامل جذب گردشگر در این کشور گردد. کوه‌های بیکدودائگان که مرکزی برای شبه جزیره کره به شمار می‌رود و در بسیاری از کارهای هنری قدیمی به تصویر کشیده شده است، و کوه‌های سئوراک سان و جیری سان که از بخش‌های مهم و پربازدید کوهستانی در این کشور هستند گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کنند. غار دانیانگ و غار هوانسئونگول که از بزرگترین غارهای سنگ آهکی در آسیاست نیز سالانه حدود یک میلیون گردشگر را به خود جذب می‌کند.
جزایر و بخش‌های ساحلی در این کشور که بیشتر مرزهایش را آبهای دریای زرد و دریای ژاپن فرا گرفته از جمله بخش‌های دیدنی در ژاپن به شمار می‌رود. سواحل شهر پوسان در بین سواحل این کشور شهرت بیشتری دارد و آکواریوم زیبای این شهر نیز بازدیدکنندگان بسیاری را به خود جذب می‌کند. بسیاری از جزیره‌ها به خصوص در بخش‌های جنوبی و غربی علاوه بر داشتن سواحلی زیبا از امکانات تفریحی متنوعی نیز برای گردشگران برخوردارند.

 

مردم و فرهنگ کره جنوبی

فرهنگ مردم کره جدا از فرهنگ کشور پهناور چین نیست و شباهت‌های بسیاری بین آنها وجود دارد چراکه از نظر تاریخی این کشور در گذشته جزئی از امپراطوری چین محسوب می‌شد. هنرهای سنتی و مدرن هم‌چون سفالگری نیز در بخش‌هایی از این کشور مرسوم بوده و شهرتی جهانی دارند.

سبک معماری مردمان کره نیز اگرچه تحت تاثیر تنش‌های دائمی سیاسی و جنگ‌های پی‌درپی تاریخی بوده ولی به واسطه‌ی استفاده از رنگ‌های به کار رفته در طبیعت، یکی از شاخصه‌های اصلی فرهنگی، اجتماعی این کشور شناخته می‌شود.

بسیاری از مردم کره دین خاصی ندارند اما با این وجود بسیاری از آداب و رسوم آنها تاثیر گرفته از دین بودایی و کنفسیوسیسم است. در بین ادیان شناخته شده، مسیحیت و بودایی بیشترین پیروان را در این کشور دارند که حدود ۵۰ درصد مردم کره را شامل می‌شود.

 

زبان

مردم این کشور به زبان کره‌ای صحبت می‌کنند، زبانی که یادگیری‌اش برای خارجی‌ها به خاطر تفاوت زیاد در تلفظ و گرامر در مقایسه با دیگر زبان‌ها بسیار دشوار است اما یادگیری چند کلمه‌ی پر کاربرد کره‌ای بسیار به کار می‌آید. البته زبان انگلیسی در مدارس به عنوان زبان خارجی تدریس می‌شود و با سیاست‌های دولت برای جذب گردشگر، یادگیری انگلیسی در این کشور در حال گسترش است.

 

تاجیکستان:

1- جایگاه جغرافیایی

تاجیکستان با وسعتی حدود 143 هزار و 100 کیلومتر مربع، در جنوب خاوری آسیای مرکزی، در 36 درجه و 40 دقیقه و 41 درجه و 5 دقیقه پهنای شمالی و 67 درجه و31 دقیقه و 75 درجه و 14 دقیقه درازای حاوری نسبت به نیم روز گرینویچ قرار گرفته وبا کشور ایتالیا، نواحی جنوبی اسپانیا و بخش مرکزی ژاپن، در یک پهنای جغرافیایی قرار دارد.

این کشور از سوی شمال به کشورهای، قرقیزستان و ازبکستان، از جنوب به افغانستان، از غرب به ازبکستان و از شرق به چین محدود است.

تاجیکستان از شمال به جنوب 350 کیلومتر و از باختر به خاور 700 کیلومتر است. بلندی ان از سطح دریای ازاد 500 متر (در دشت رودخانه وخش) الی 700 متر (در پامیر) است و در نقشه های جغرافیایی با رنگ قهوه ای و قهوه ای تیره نشان داده شده است که بیانگر کوهستانی بودن این سرزمتن است.

تاجیکستان در میان دو رشته کوه، تین شان که تا چین ادامه دارد و پامتر که تا افغانستان ادامه دارد، قرار گرفته است وبه دریای ازاد دسترسی ندارد.

2-کوه ها

تاجیکستان سرزمینی کوهستانی و زلزله خیز است، 93 درصد آن راکوهستانهای بلند رشته کوهای تیان شان، حصاروپامیر پوشانده و نزدیک به 50 درصد ان در بلندی بیش از 3 هزار متر قرار گرفته است.

در شمال تاجیکستان کوه قورمه، در بخش مرکزی کوهستانهای الای ،ترکستان، زرافشان، حصار، قراتگین و در جنوب کوه های باباتوق، آق داغ، قره داغ، تره کلیتاق، سرسرک، وحش، جیلانتاق و ... قرار دارند.

بخش جنوبی این سرزمین پامیر نام دارد که به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می شود. رشته کوه های آسیای مرکزی قراقروم، کوان لونگ و هندوکش، در بدخشان به هم می پیوندند.

بلند ترین قله های تاجیکستان: کمونیزم(7495 متر) و لنین (7134 متر )در شمال پامیر قرار گرفته است.

یخچال های طبیعی بسیاری در منطقه وجود دارند که ازمنابع آب منطقه به شمار می روند و بزرگترین یخچال طبیعی (قد چنکو ) به شمار می روند.

3-آب ها

1- رود ها

تاجیکستان دارای منابع اب فراوان است و از لحاظ تعداد رودخانه، در میان جمهوری های اعضای اتحاد کشور های مشترک المنافع، در مقام ششم و از لحاظ تامین آب در یک کیلومتر مربع پس از کشور گرجستان در مقام دوم قرار دارد. طول 947 رودخانه تاجیکستان بیش از 28 هزار کیلومتر است

مهم ترین رودهای تاجیکستان عبارتند از:

- سیر دریا

رودخانه سیردریا (سیحون ) که از شمال این کشور می گذرد و از پیوستن رودهای نارین و قره دریا به وجود می آید. رودخانه پس از طی 2 هزارو 100 کیلومنر به دریاچه آرال می ریزد. این رودخانه عنصر اصلی کشاورزی منطقه را تشکیل می دهد.سیر دریا از یخچال های طبیعی کوه های پامیر و تین شان سرچشمه می گیرد.

- آمو دریا

رود خانه آمو دریا (جیحون ) که پر آب ترین رود منطقه است. از کوه های پا میر سرچشمه می گیرد و پس از گذشتن از جنوب تاجیکستان و تشکیل مرز جنوبی ان با افغانستان، وارد خاک ازبکستان و سپس ترکمنستان شده و سرانجام در خاک ازبکستان به دریاچه آرال می ریزد. طول این رود 2 هزارو 540 متر است.

از شاخه های مهم آمو دریا، رود اهی وخش و زرافشان است که هر کدام موجب آبادانی بخشی از حوزه جریان ان می شوند و این رود در بخش های پایین خود چندین ماه از سال یخ بنذان است

- تالاب ها

در تاجیکستان 1 هزارو 300 مرداب یا تالاب به وسعت 705 کیلومتر مربع وجود دارد. بزرگترین تالاب این کشور ( قراکول ) در پامیر شرقی قرار دارد.

- چشمه ها

تاجیکستان چشمه های آب معدنی بسیاری دارد. از ان جمله استراحت گاه های خواجه آب گرم، یوراز، شاهمیری،کلتوچ، زمرد، گرم چشمه و... برای درمان بیماری های گوناگون استفاده می شوند.

4-آب و هوا

جمهوری تاجیکستان دارای آب و هوای بری است که در ان تفاوت بین گرمای شب و روز و تابستان و زمستان قابل ملاحظه است.باران ان ناچیز و آسمان در بیشتر روزهای سال صاف است. بر پایه داده های آماری، در سال 2 هزارو 100 تا 3 هزار و 165 ساعت آفتاب دارد. باد های محلی در دره های این سرزمین تحت تاثیر اختلاف بلندی به وجود می آیند و به باد های کوهستانی معروف هستند. در میان این باد ها مهم تر از همه باد گرم و خشک یا باد گرمسیر است که در تابستان و پاییر در تمامی دره فرغانه می وزد. در جنوب تاجیکستان باد افغانی با ویژگی همانندی شهرت محلی دارد.

در کوهستانهای این کشور، خط برف دایمی از 3 هزارو800 تا 5 هزارو 200 متر بلندی دارد.

5- پوشش گیاهی

تاجیکستان قلمرو رشته کوه های بلند از جمله تیان شان، حصار، پامیر، زرافشان، قراتگین، وخش و دره های ژرف بین آنها است. پوشش گیاهی مناسب و غنی نزدیک به 400 گونه گیاه دارویی دارد و بخش هایی از آن در پناه مراتع طبیعی و زندگی کوچ نشینی به وجود امده است.

دارای جنگل های انبوه و با ارزش ملی در نواحی سرنه حصار، دشت میدان، سنگوار، کمراب، چهل دختران و ... است که به دقت حفاظت و نگهداری می شوند.

6- زندگی جانوری

جمهوری تاجیکستان به دلیل ویژگی های طبیعی و جغرافیایی از جمله وجود فضاهای کوهستانی و جنگلی، دره های پهناور، رودها و چشمه های پراکنده، پوشش گیاهی متنوع، زیست گاه گونه های جانوری به ویژه حیوانات وحشی نادر و منحصر به فرد، پرندگان و آبزیان یک قطب شکرگاهی به شمار می رود و دارای شکرگاه های گوناگون است.

گونه های حیوانات وحشی موجود در این سرزمین، عبارت اند از: خرس قهوه ای، بز کوهی سیبری، گوسفند وحشی آفریقایی، پلنگ آاسیایی، تذرو هیمالیایی، گرگ تبتی، گراز، شغال، خرگوش و پرندگانی مانند کبک دری، تیهو، کبوتر، عقاب و ....

در رودخانه ها و تالاب های تاجیکستان حدود 40 گونه ماهی دیده می شود.

واژه تاجیک و نام تاجیکستان

تاجیک ها تا کنون به نام های: تاجیک، تازیک، تاژیک، تژیک، تاجک، اوگانه، پارسیوان، تاجیکی، تات، تجگی، سرت و ... خوانده شده اند.

واژه تاجیک که گونه های پیشین آن تازیک یا تاژیک است، در آغاز معنی عرب داشته است. گویا ایرانیان آسیای مرکزی، مسلمانان را به این نام می خواندند و چون در آن زمان به این باور بودندکه یک نفر ایرانی، اگر به دین اسلام گروید،عرب می شود. از سوی دیگر به دلیل آنکه درگذشته ترکها تنها مسلمانان ایرانی را می شناختند، واژه تاجیک نزد ترکان معنی ایرانی (در برابر ترک) یافت و در دوران پیروزی ترکان بر ایرانیان، ایرانی ها خود را تاجیک می خواندند. برخی نیز بر این باورند که واژه تاجیک از ریشه ترکی است و اصل آن به معنی تبعه ترک بوده است.

عرب ها ی مسلمان، تاجیک ها را (اوگانه) می نامیدند. تاجیک ها در افغانستان (پارسیوان) در جمهوری فدراتیو روسیه(تاجیکی) در زبان ترکی (قزلباش، کزلباش) در خاور ایران (تاجیک) و در باختر ایران (تات) و در سیستان به (تجگی) سر شناسند. در اوایل سده 20م واژه تاجیک در اتحاد جماهیر شوروی بابر با (سرت) به معنی جمعیت اسکان یافته آسیای مرکزی به کار می رفت.

علاوه بر اثار ایرانشناسان در فرهنگهای پیشین و امروز از جمله منتخب اللغات، دایرةالمعارف فارسی، برهان قاطع، سراج اللغات، نظام الاطباع، فرهنگ عمید، فرهاگ معین، لغت نامه دهخدا و... واژه تاجیک و مفهوم لغوی آن مورد بررسی قرار گرفته است. بیشتر پژوهشگران بر پایه اسناد و مدارک با ارزش ،تاجیک را قوم غیر عرب و ترک معرفی کرده و ان را از نژاد ایرانی دانسته اند که در ایران بزرگ شده است.

مفهوم اصلی واژه تاجیک

واژه تاجیک از سه بخش تشکیل شده است: بخش اول (تاج) که زینت بخش سر پادشاهان و نشانه پادشاهی انان بوده.

بخش دوم (ی) نسبیت است مانند بخارایی، سمرقندی و بخش آخر(ک) را دستک گویند.

نام تاجیکستان

تاجیکان از کهن ترین مردم نژاد آریایی ایرانی الاصل و پارسی زبان هستند که از دیر باز در این سرزمین به سر می برند. از این رو سرزمینی که در آن سکونت گزیده اند به (تاجیکستان) معروف شده است.به بیان دیگر، نام کشور جمهوری تاجیکستان از نام قوم آزاده، رشید و پاک اندیش تاجیک گرفته شده و ان را تاجیکستان نامیدند.

ویژگی های قومی

- نژاد

تاجیکستان از دیر باز محل زندگی مردمان آریایی بوده که بعضی از آنها اسکان

یافته بودند: سغدیان، مادها و پارس ها و برخی دیگر زندگی کوچ نشینی داشتند: سکا ها یا ماساژت ها.

بنابر این می توان گفت که باختری ها، سغدی ها، خوارزمی ها و سکایی ها نه تنها بنیان گذاران شهر ها و روستاهای آسیای مرکزی، به ویژه تاجیکستان به شمار می روند، بلکه نیاکان تاجیکان نیز بوده اند.

- زبان

زبان ملی جمهوری تاجیکستان فارسی تاجیکی است. که از گروه زبان های جنوب خاوری ایران به شمار می رود. تاجیکی لهجه ای است از زبان فارسی و بدین سبب آن را باید(فارسی تاجیکی) نامید.

- خط

زبان تاجیکی در تاریخ پیدایش خود،پس از خط تصویری، خط میخی را انتخاب کرده بود. در دوران هخامنشیان نیز خط تاجیکها همانند دیکر نقاط ایران میخی بود. آنها از خط سغدی نیز استفاده می کردند. در دوران استیلای اعراب خط و زبان آنها رایج شد.از سال 29-1928 الفبای مذبور نخست به الفبای لاتین وسپس در سال 40-1939 به الفبای دیگری تبدیل شد که مبنای آن خط روسی یا سیریلیک است و در 22 ژوئیه 1991زبان وخط فارسی در تاجیکستان به رسمیت شناخته شد و الفبای سیریلیک به فارسی تغییر یافت.

- دین

تاجیکستان از دیرباز محل برخورد دین ها و مذاهب گوناگون بوده است. این سرزمین با فرهنگهای چین، ایران و... همسایه بوده و جریان های دینی فرهنگ آنها این جمهوری را تحت تاثیر خود قرار داده است.

امروزه دین بیشتر مردم این منطقه سنی و از شاخه حنفی است و ابوحنیفه را به عنوان امام اعظم می شناسند.

گروه کوچکی از شیعیان اسماعیلی در کو ه های پامیر در منطقه بدخشان زندگی می کنند.

اقلیتهای مسیحی، زرتشتی و کلیمی در این کشور زندگی می کنند.

- جمعیت

جمعیت تاجیکستان نزدیک به 7 ملیون نفر و تراکم نسبی جمعیت ان 8/42 نفر در هر کیلومتر مربع است. نرخ تولد به ازای هر یک هزار نفر 79/44 تولد و نرخ مرگ و میر 71/6 به ازای هر 1 هزار نفر است. تاجیکستان بالاترین نرخ رشد جمعیت را در آسیای مرکزی داشته است.

- فرهنگ و آموزش عالی

بیشتر مردم تاجیکستان با سواد هستند. دانشگاه دولتی تاجیکستان در شهر دوشنبه قرار دارد و زبان های خاوری این دانشگاه جدیدترین مرکز آموزشی به شمار می رود. در این دانشگاه بخش های فارسی، عربی، اردو، هندی و پشتو دایر شده است. زبان تدریس در دانشگاه، تاجیکی و روسی است و 16 دانشگاه با 750 استاد و 6 هزارو 500 دانشجوی تمام وقت و 2هزارو225 دانشجوی شب و 3 هزار و576 دانشجوی مکاتبه ای دارد.

-دانشگاه دولتی خجند، دارای 12 دانشکده است.

-آکادمی علوم تاجیکستان،4 شعبه جهت علوم فیزیک و شیمی، بیولوژی، منابع زیر زمینی و جمعیتی تأسیس کرده است.

شعبه جمعیتی، شامل: مؤسسه خاورشناسی مردم شناسی، مؤسسه زبان و ادبیات رودکی، مؤسسه فلسفه و حقوق، فلسفه خاور ومؤسسه زلزله نگاری است. در این آکادمی حدود 700 نفر با درجه دکترا و4 هزارو500 کارمند علمی مشغول به کار هستند.

کتابخانه آکادمی علوم دارای 5/1 ملیون کتاب به 20 زبان دنیا است. آکادمی با دانشمندان مراکز علمی بلغارستان،چک، اسلواکی، هندوستان، ایران، فرانسه، کانادا، افغا نستان و... همبستگی دارد.

مؤسسه خاور شناسی از 5 بخش خطی، متن شناسی، ایران شناسی، اسلام شناسی و تمدن شناسی تشکیل شده است. نسخه های خطی این مؤسسه مهم ترین مرکز نسخه های خطی فارسی در تاجیکستان به شمار می رود.

از سال 1980 م این مؤسسه بخش جدیدی را ایجاد کرد که وظیفه پژوهش درباره دگرگونیهای ایران و افغانستان و خاور میانه را بر عهده دارد.

مؤسسه تاریخ و باستانشناسی و مردم شناسی احمد دانش دارای موزه است که برخی از آثار به دست آمده در پنج کنت، در آن نگهداری می شوند و کتابخانه آن شامل مجموعه نفیسی از کتابها و اسناد تاریخی است.

مؤسسه زبان و ادبیات فارسی تاجیکستان دارای شعبه های ادبیات کلاسیک، واژه شناسی، فولکلور، ادبیات نوین تاجیک و لهجه شناختی زبانهای پامیری است.

اقتصاد

تاجیکستان به دلیل توانایی های جغرافیایی و طبیعی خود، یکی از مناطق مهم اقتصادی در آسیای مرکزی محسوب می شود و از جایگاهی ویژه برخوردار است.

وجود شرایط ویژه طبیعی و آب وهوایی و علاقه‌مندی سنتی مردم سخت کوش تاجیکستان به کشاورزی از دیر باز تاجیکستان را به سرزمین پنبه کاران، باغ‌داران و انگور کاران تبدیل کرده است.

علی رغم وجود کوه های بسیار در تاجیکستان و انجام کشاورزی در یک سوم پهنه آن دو سوم جمعیت ان در روستاها زندگی می‌کنند و به کشاورزی و صنایع وابسته به آن اشتغال دارند.

- معادن

جمهوری تاجیکستان از لحاظ منابع زیر زمینی غنی و از جایگاه ویژه ای برخوردار است. بیش تر ذخایر شناخته شده معدنی را داراست.در حال حاضر بیش از 40 نوع مواد معدنی و فلز کمیاب دارد.

در تاجیکستان معادن طلا و نقره به وفور یافت می شود. معادن نقره آن در دنیا نظیر نداردو متخصصان ایتالیایی روی این معادن کار می‌کنند. همچنین معادن زغال سنگ سنگ مرمر نیز به فراوانی در این کشور وجود دارد. از دیگر کانی ها آهن، تنگستن، سرب، روی،مس، قلع، جیوه، انتیموان، اورانیوم، نمک وفلورید وکلسیم طبیعی، نفت و گازاندک، سنگ های گران بها و نیمه گران بها، لعل بدخشان که از روزگار پیشین شهرت داشته،نیکل، پنبه نسوز و... است.

ساختار حکومتی،اداری و سیاسی

- قانون اساسی

قانون اساسی تاجیکستان، در ژانویه 1993 به همه پرسی گذاشته شد و به تصویب رسید. براساس این قانون اساسی، تاجیکستان جمهوری یکپارچه، غیر دینی، دموکراتیک و مبتنی بر قانون معرفی شد، زبان رسمی کشور، تاجیکی(فارسی) است و به همه خلقها امکان استفاده از زبان مادری خود داده شده است. مردم تنها سرچشمه توانگری و مشروعیت نظم سیاسی تلقی شده اند و هیج فرد و گروهی حق حاکمیت دولتی را ندارد. به این ترتیب در تاجیکستان تنها رئیس جمهوری و رئیس مجلس ملی می توانند از سوی مردم سخن بگویند.

در ماده هشتم آن آمده: هیچ باوری حتی باورهای دینی جنبه دولتی ندارند و تشکیلات دینی باید جدا از دولت فعالیت کنند. حاکمیت دولتی در میان سه قوه مقننه، مجریه و قضاییه تفکیک شده است. سیاست کشور صلح جویانه و برابر با هنجارهای بین المللی نشان داده شده است.

مکزیک:

 

مکزیک: کشوری است در آمریکای شمالی. این کشور بیش از ۱۲۰ میلیون نفر جمعیت دارد و پایتخت آن مکزیکوسیتی است.

زبان اداری و کاربردی در مکزیک زبان اسپانیایی است اما این کشور یک زبان رسمی ندارد و از سال ۲۰۰۳، تعداد ۶۲ زبان بومی سرخ‌پوستی نیز به عنوان «زبان‌های ملی» ثبت شده و رسمیت یافته‌است. کشور مکزیک بزرگ‌ترین کشور اسپانیایی‌زبان جهان است و حدود یک‌سوم از کل اسپانیایی‌زبان‌های جهان در مکزیک زندگی می‌کنند.

۷۰ درصد مردم مکزیک از تبار مستیزو (دورگه سفیدپوست و سرخ‌پوست)، ۱۵ درصد سفیدپوست و ۹٫۸ درصد سرخ‌پوست هستند. ۸۲٫۷٪ مردم آن مسیحی کاتولیک و ۷٫۹ درصد پیرو دیگر شاخه‌های مسیحیت هستند.

این کشور از شمال با ایالات متحده آمریکا و از جنوب شرقی با گواتمالا و بلیز هم‌مرز است. همچنین اقیانوس آرام، در غرب و جنوب، خلیج مکزیک در شرق و دریای کارائیب در جنوب شرق آن قرار دارند. این کشور با حدود ۲ میلیون کیلومتر مربع وسعت، ۱۴اُمین کشور وسیع دنیا و ۱۱اُمین کشور پرجمعیت دنیاست.^[۱]

نخستین آثاری که از انسان در آمریکای میانی به دست آمده متعلق به ۴۰ هزار سال پیش است. مکزیک همچنین مهد یکی از مهم‍ترین تمدن‌های باستان، آزتک، بوده‌است. مکزیک در سده ۱۶ میلادی توسط هرنان کورتس کشف شد و در سال ۱۵۱۹ تمدن‌های بومی مکزیک از سوی اسپانیایی‌ها مورد حمله قرار گرفتند. این کشور از سال ۱۵۲۱ تا جنگ‌های استقلال مابین ۱۸۲۱–۱۸۱۰ مستعمره اسپانیا بوده‌است.^[۲] مکزیک پرجمعیت‌ترین منطقه تحت‌الحمایه اسپانیا بود. پس از سه قرن استیلای امپراتوری اسپانیا، سرانجام در سال ۱۸۱۰ استقلال مکزیک از اسپانیا اعلام شد.

*******************

زبان

مکزیک دارای بزرگترین جمعیت اسپانیولی زبان در جهان است. تقریباً یک سوم از مردم اسپانیولی زبان دنیا در کشور مکزیک زندگی می‌کنند. زبان اسپانیایی که توسط ۹۷٪ مردم مکزیک گویش می‌شود به عنوان زبان ملی این کشور در نظر گرفته شده است.

از سوی دیگر کشور مکزیک میهنی برای تعداد زیادی از زبان‌های بومی می‌باشد. از میان مردم مکزیک ۵٫۴٪ به یکی از زبان‌های بومی گویش می‌کنند و ۱٫۲٪ اسپانیایی نمی‌دانند و به فقط به زبان خود گویش می‌کنند. جند زبان بومی که گویش وران زیادی دارد عبارتند از: زبان ناواتلی با ۱٫۴۵ میلیون نفر گویشور و زبان یوکاتک مایا با ۷۵۰ هزار نفر. برخی از زبان‌های محلی در معرض خطر انقراض هستند مانند لاکاندون که توسط کمتر از صد نفر گویش می‌شود. زبان انگلیسی به طور گسترده‌ای در کسب و کار در شهرهای مرزی و نیز توسط یک میلیون شهروند آمریکایی که در مکزیک زندگی می‌کنند استفاده می‌شود.

فرهنگ

فرهنگ مکزیک بازتابی از تاریخ این کشور و ترکیبی از فرهنگ‌های تمدن‌های پیش از ورود اسپانیایی‌ها و فرهنگ اسپانیا است. زمانی که مکزیک به یک کشور مستقل تبدیل شد به دنبال یک هویت ملی بود که تنها عنصر مشترک میان ساکنان تازه آن کاتولیک بودنشان بود. در آخرین ربع سده نوزدهم و دهه نخست سده بیستم یعنی در دوران پورفیریو دیاس با پیشرفت اقتصادی و آشتی همراه بود. از عناصر مهم فرهنگی مکزیک می‌توان به: رقص ماریاچی که رقصی سنتی است و در آن زنان جامه‌های رنگارنگ خود را همراه با ضرب‌آهنگ‌های شاد ماریاچی در هوا به جلو عقب می‌چرخانند. در این رقص دو نفره مردها دست خود را پشت کمر خود حلقه می‌کنند و زنان با حفظ فاصله‌ای محترمانه، در برابرشان دامن افشانی می‌کنند.

دین در مکزیک (سرشماری ۲۰۱۰)
کاتولیک رومی			۸۲٫۷٪
مسیحیان دیگر			۹٫۷٪
ادیان دیگر			۰٫۲٪
بی‌دین			۴٫۷٪
نامشخص			۲٫۷٪

روز درگذشتگان یا دیا دلوس مورتوس: در این روز در واقع باور و سنتی است که مکزیکی‌ها آن را از اجداد سرخ‌پوست خود به یادگار نگه داشته‌اند. بعد از ورود اسپانیایی در قرن شانزدهم به مکزیک، این سنت با باورهای مسیحی آمیخته شد و اکنون در روزهای اول و دوم نوامبر و همزمان با روز گرامیداشت قدیسان کاتولیک برگزار می‌شود. در روز درگذشتگان، مکزیکی‌ها بر مزار ازدست‌رفتگان خود گرد می‌آیند و برایشان شمع روشن کرده و گل نثارشان می‌کنند.

جشن گوئلا گوئتزاجشن: گوئلا گوئتزا که در آن گروه نمایندگان فرهنگی و هنری شهر جوچیتان مکزیک وارد محل برگزاری جشن گوئلا کوئتزا در شهر سان آنتونیو واقع در ایالت اُآخاکا می‌شوند. در این جشن نمایندگان شهرها و ایالتهای مختلف مکزیک گردهم می‌آیند و رقص‌های محلی و سنتی خود را به نمایش می‌گذارند.

جشن کوئین سیانه را این جشنی است که مردم مکزیک به مناسبت رسیدن دخترانشان به سن پانزده سالگی برگزار می‌کنند. در این جشن پدر و مادر دختر همهٔ دوستان و آشنایانشان را برای شرکت در مراسم دعا در کلیسا و سپس جشنی شاد دعوت می‌کنند. بعد از بازگشت از کلیسا، از همهٔ مهمان‌ها با ساز و آواز و غذاهای خوشمزهٔ محلی پذیرایی می‌شود.

غذای مکزیکی:

چالوپا، غذایی مکزیکی

طرز پخت یک غذای مکزیکی:
(کسادیا مرغ وفلفل)یه پیش غذای خوشمزه
 

 

مواد لازم

•    نیم کیلو سینه مرغ بدون پوست و استخوان
•    دو عدد فلفل سبز
•    عدد فلفل قرمز چیلی
•    1.5 پیمانه پنیر چدار یا موزارلا رنده شده (در صورت امکان پنیر مونتری استفاده کنید)
•    6 عدد تورتیلا*
•    یک قاشق غذاخوری روغن زیتون
•    نیم پیمانه گوجه فرنگی بی دانه و خرد شده (یک عدد گوجه فرنگی ریز)
•    سه قاشق غذاخوری پیازچه خرد شده (قسمت سبز آن)
•    یک قاشق غذاخوری گشنیز یا ریحان تازه خرد شده

طرز پخت

1.    مرغ را رشته رشته خرد و سرخ کنید تا کاملا بپزد.
2.    تخم های فلفل ها را خارج کنید و آنها را باریک برش دهید.
3.    روغن را داخل تابه بریزید، فلفل ها، پیازچه و مرغ را حدود 10 دقیقه تفت دهید تا زمانیکه که سبزیجات کمی نرم شوند.
4.    مقداری از مواد را روی نیمی از هر کدام از تورتیلاها بریزید و روی آنها پنیر بپاشید. تورتیلا را از وسط تا کنید و آنها را داخل سینی فر قرار دهید تا زمانیکه که کسادیاها طلایی و پنیرها آب شوند. این روند حدود 10 دقیقه زمان نیاز دارد.
5.    برای سرو این غذا باید کسادیا را از وسط نصف و با سس سالسا تزئین کنید.

*****************
 

غذاهای مکزیکی با طعم دهنده‌های قوی و متنوع، انواع ادویه و ترشی و تزیینات رنگی آن در جهان شناخته می‌شوند. بسیاری از غذاهای مکزیک امروزی غذاهای سنتی ازتک‌ها و مایا است که در آن ذائقه اسپانیایی‌ها نیز بکار رفته‌است. غذاهای مکزیک به دلیل آب و هوای محلی و موقعیت جغرافیایی و تفاوت‌های قومی در میان ساکنان بومی آن در نقاط مختلف متفاوت است. تاکو یکی از غداهای سنتی این کشور است.

********************

مردم مکزیک از لحاظ خصوصیات اجتماعی، مردمی‌خونگرم محسوب شده و پایبندی خاصی به روابط خانوادگی و تعلقات درون فامیلی دارند، به طوری که سنت‌های خانوادگی در این کشور بسیار قوی است.

جوانان خیلی زود تشکیل خانواده می‌دهند و معمولا به ازدواج‌های خود پایبند بوده و تلاش می‌نمایند با افزایش رفت و آمدهای خانوادگی، بنیان خانواده را تحکیم بخشند. هر چند این مهم نیز تحت تاثیر سایر فرهنگ‌های وارداتی قرار گرفته و نفوذ این نوع فرهنگ‌ها به خوبی مشهود می‌باشد.
طبق قانون اساسی، تدوین و پیش‌بینی برنامه‌ها و تسهیلات آموزشی از وظایف مشترک دولت فدرال و ایالت‌ها و شهرداری‌ها است و باید بر اساس اصل توسعه و پرورش افراد مکزیکی و برای تقویت روحیه وطن پرستی و اعتقاد به وحدت مکزیک و عدالت گسترش یابد.
آموزش در موسسات آموزشی دولتی رایگان و اجباری است. آموزش دوران ابتدایی ۶ سال به طول می‌انجامد و از شش سالگی آغاز ‌می‌شود. از سال ۱۹۷۹ پیشنهاد شد که این دوران به ۱۰ سال افزایش یابد و ۳ سال از دوران متوسطه که غیراجباری بود به آن اضافه شود.

مکزیک، مهد برخی از پیشرفته ترین تمدن‌های جهان مانند اولمک، تولتکا، مایا، آزتک و تعدادی دیگر است. تمدن اولمک نخستین تمدنی بود که بیش از سه هزار سال در مناطق میان تاباسکو و وراکروز رونق داشت.
فرهنگ آن امروزه به واسطه پیشرفتی که در علوم و کشاورزی داشته، فرهنگی شناخته شده است. ویژگی این فرهنگ‌ها علاوه بر خلاقیت هنری‌شان، ایجاد مراکز شهری بزرگ و طراحی شده از قبیل تنوچتیتلان، تولا، تئوتی اواکان، چیچن ایتسا و بسیاری دیگر بوده است.
مردم بومی‌مکزیک سرخ‏پوستانی بودند که در طول تاریخ، امپراتوری‌های بزرگى را تشکیل دادند، ولی فرهنگ به ارث رسیده از هر یک از این تمدن‌ها تنها ناحیه مربوط به خود را تحت پوشش قرار مى‏‌دهد و صرفا مختص بعضى از روستاهاست، چون در شهرهای بزرگ نفوذ فرهنگ اروپا مخصوصا فرانسه، اسپانیا و همچنین فرهنگ آمریکای شمالی دیده می‏شود.
مردم مکزیک از لحاظ خصوصیات اجتماعی، مردمی‌خونگرم محسوب شده و پایبندی خاصی به روابط خانوادگی و تعلقات درون فامیلی دارند، به طوری که سنت‌های خانوادگی در این کشور بسیار قوی است.
فرهنگ مکزیکی از انواع هنرهای کلاسیک مانند موزیک کلاسیک و رقص گرفته تا هنر آشپزی و سنت‌های گفتاری را در بر می‌گیرد. مردم مکزیک به آداب و سنت‌های فرهنگی خود بسیار پایبند هستند و انجام مراسم فرهنگی مذهبی در این کشور فراوان است.
طیف صنایع دستی مکزیک به وسعت جغرافیای این کشور است، هر ایالت، هر منطقه و هر قوم دارای یک فن و یک سبک خاص صنایع دستی است. صنایع دستی در مکزیک که اشکال و رنگ‌های بی‌پایان آن بازتاب دهنده زیباشناختی اقوام مکزیکی است، تحسین برانگیزترین نحوه بیان اجتماعی است. ساخت و کار روی انواع مواد (چوب، سنگ، گل، شیشه، الیاف بافتنی، طلا، نقره، کاغذ و مقوا، موم و استخوان) و نیز فنون و مهارت‌ها، عمیق‌ترین سنت‌های مردم مکزیک را نمایان می‌سازد.
صنایع دستی مکزیکی، از هنر ساخت اشیا با پر (مربوط به دوره قبل از استعمار اسپانیا) گرفته تا ظریف‌ترین طلاکاری‌های معاصر، بیانگر مهارت و خلاقیت خالقان آن است.

نقش زنان در تجارت در مکزیک
هر چند مکزیک به عنوان کشوری مرد سالار شناخته می‌شود که در آن تفکیک کاملی بین نقش‌های زنانه و مردانه صورت گرفته است؛ به ندرت ممکن است برای زنانی که به نمایندگی از سازمان‌ها برای مذاکرات تجاری به مکزیک اعزام می‌شوند، مشکل خاصی در ارتباط با همکاران یا مشتریان مکزیکی روی دهد.
البته ذکر این نکته ضروری است که بهتر است مدیران زن عازم مکزیک، فاصله حرفه‌ای خود را با مردان در خلال مراودات کاری حفظ کنند؛ و حتی الامکان هیچ گونه پیشنهادی برای آغاز روابط اجتماعی مطرح نکنند، مگر آنکه بخشی از یک ماموریت عمده‌تر تجاری باشد.

روسیه:

روسیه (به روسی: Россия، واج‌نویسی: راسیا) با نام رسمی فدراسیون روسیه (Российская Федерация، واج‌نویسی: راسیسکایا فدراتسیا) پهناورترین کشور جهان است که در شمال اوراسیا قرار دارد. این کشور در آسیای شمالی و اروپای خاوری واقع است و با اقیانوس آرامشمالی و اقیانوس منجمد شمالی؛ و نیز با دریای خزر، دریای سیاه، و دریای بالتیک مرز آبی دارد. روسیه با ۱۴ کشور آسیایی و اروپایی مرز زمینی دارد و با کشورهای پیرامون دریای برینگ، دریای ژاپن، دریای خزر، دریای سیاه، و دریای بالتیک ارتباط دریایی دارد.

روسیه با ۱۷٬۰۷۵٬۴۰۰ کیلومتر مربع وسعت، پهناورترین کشور جهان است. پهناوری روسیه کمتر از دو برابر مساحت کانادا یا چین یا ایالات متحده آمریکا و بیشتر از یک دوم مساحت قاره آفریقا است. این کشور در عرضهای بالای جغرافیایی واقع شده‌است و بیشتر مناطق کشور سردسیر و کم بارش است. به همین دلیل بیشتر مناطق این کشور (به ویژه سرزمین بزرگ سیبری) خالی از سکنه هستند و کشاورزی در این مناطق میسر نیست. پایتخت روسیه شهر مسکو است که در باختر و بخش اروپایی کشور است و بزرگترین شهر اروپا است.

روسیه با حدود ۱۴۳ میلیون نفر (در سال ۲۰۱۳) جمعیت نهمین کشور پرجمعیت دنیاست. تراکم جمعیت روسیه ۸٫۴ نفر در هر کیلومتر مربع است که از پایینترین نرخهای تراکم جمعیت در جهان است. همچنین نرخ رشد جمعیت در این کشور منفی است. بیشتر جمعیت روسیه در غرب این کشور (بخش اروپایی) زندگی می‌کنند. بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۰ حدود ۸۱ درصد از مردم این کشور از قومیت روس هستند. در مجموع ۱۶۰ گروه قومی در این کشور زندگی می‌کنند. تاتارها ۳٫۹ درصد جمعیت روسیه را تشکیل می‌دهند و بزرگترین اقلیت قومی این کشور محسوب می‌شوند. اقوام اوکراینی، چوواش، باشقیر، چچنی، و ارمنی نیز هر یک بیش از یک میلیون نفر جمعیت دارند و آوارهای قفقازی،بلاروسی‌ها، آسی‌ها، آذربایجانی‌ها و قزاق‌ها از دیگر اقوام پرجمعیت روسیه هستند.

زبان رسمی روسیه، زبان روسی است؛ ولی ۲۷ زبان رسمی دیگر نیز در جمهوری‌ها و مناطق خودگردان این کشور وجود دارد. روسیه کشوری فدرال با تقسیمات کشوری پیچیده‌ایست و شامل ۸۳ واحد فدرال از جمله ۲۱ جمهوری خودگردان می‌شود. روسیه فرهنگ پرباری دارد و نویسندگان معروفی مانند تولستوی و داستایوفسکی روسی بوده‌اند.

روسیه تا پیش از قرن هجدهم یک حکومت نه چندان نیرومند در خاور اروپا بود و وسعت آن چندان زیاد نبود. تا اینکه در آغاز قرن ۱۸ میلادی و با اصلاحاتی که تزار پتر بزرگ انجام داد، این کشور به یک امپراتوری پهناور و نیرومند تبدیل شد. در سال ۱۹۱۷ انقلاب کمونیستی در این کشور به وقوع پیوست و نام کشور به «اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی» تغییر یافت. روسیه، با عنوان جمهوری فدراتیو روسیه شوروی، مهمترین و بزرگ‌ترین جمهوری در اتحاد جماهیر شوروی بود. در سال ۱۳۷۰ (۱۹۹۱) شوروی پس از جنگ سرد طولانی با غرب فروپاشید و فدراسیون روسیه به جای آن نشست.

*******************

ریشه و تبار

روس‌ها از اقوام ساکن در اوراسیا هستند که به خانواده قومی و زبانی اسلاو تعلق دارند.مردم روس خود به اقوام و تیره‌های متعددی بخش‌بندی می‌شوند که در دو گروه روس‌های شمالی و جنوبی از یکدیگر مجزا می‌باشند.زبان ایشان نیز اگرچه روسی است اما گویش‌های زیادی دارد و بطور کلی گویش‌های شمالی روسی از گویش‌های جنوبی متفاوت است.مطالعات ژنتیکی نشان داده که مردم روس از نظر ژنتیک تفاوت چندانی بااوکراینی‌ها، لهستانی‌ها و مردم اسلوونی ندارند.همچنین برخی پژوهشگران مانند زلنین بر این باورند که مردم شمال روسیه به اوکراینی‌ها وبلاروس‌ها نزدیک‌تر هستند تا به روس‌های جنوبی.همچنین در شمال روسیه مردم روس از نظر ژنتیکی به اقوام اورالی نزدیکی زیادی نشان می‌دهند و این احتمالاً نشان‌گر این است که بسیاری از اورالی‌ها که ساکنان منطقه شمالی اوراسیا بوده‌اند و امروزه در فنلاند و مجارستان و استونی و برخی دیگر از مناطق شمالی روسیه بسر می‌برند تحت تاثیر همگون‌سازی قومی روس‌های مهاجر قرار گرفته باشند.و این به این معنی است که بسیاری از روس‌های ساکن مناطق شمالی در اصل روس نیستند.^[۳۴]

جمعیت

روس‌ها یکی از پرتعداد ترین اقوام جهان هستند که در کل شماری نزدیک به ۱۴۰ میلیون نفر را دارند.حدود ۱۱۶ میلیون نفر از روس‌ها ساکن کشورروسیه و نزدیک به ۱۶ میلیون تن دیگرشان در کشورهای همسایه ساکن می‌باشند.نیز قریب چهار و نیم میلون روس در سایر نقاط جهان بویژه قاره آمریکا و استرالیا بسر می‌برند.

فرهنگ و مذهب مردم روس

 

یک دختر روس با لباس بومی در حال رقصیدن در رقص محلی روسی.

فرهنگ روس‌ها در حقیقت از فرهنگ اسلاوهای شرقی ریشه می‌گیرد که در نظر مسیحیان رومی پگانو کافر قلمداد می‌شدند.در شکل‌گیری اولیه هویت قومی و فرهنگی مردم روس اقوام دیگر تاثیرات بسزایی گذاشتند. از میان این اقوام می‌توان به اورالی‌ها و وایکینگ‌ها اشاره نمود.در اواخز هزاره یکم (میلادی)|هزاره یکم اقوام روس به مسیحی شده و به مذهب ارتودوکس شرقی گرویدند.پس از سقوط قسطنطنیه در اواخر قرن پانزدهم میلادی روسیه بزرگترین پایگاه مذهب ارتدکس باقی‌ماند.از نقطه نظر دیگر روسیه از نظر فرهنگی نیز تحت تاثیر اروپا قرار گرفت و این تاثیرات پس از اصلاحات اساسی پطر کبیر بیشتر و بیشتر شد.فرهنگ روس به دنبال آن از حالت سنتی و شرقی خود به سوی فرهنگ غربی گرایید و در ابتدای قرن بیستم هم تغییرات اساسی بسیاری نمود که علت آن انقلاب بلشویکی سال ۱۹۱۷ روسیه و سلطه کمونیسم برای مدت هفتاد سال بر این کشور بود.روسیه در برخی مسائل فرهنگی مانند ادبیات، فلسفه، موسیقی کلاسیک، نقاشی، سینما و انیمیشن صاحب سبک می‌باشد.^[۳۵]

سرشناسان روس

روس‌ها فهرست قابل ملاحظه‌ای از افراد مشهور تاریخ را دارند.در زمینه ادبیات از مشاهیر روس می‌توان به لئو تولستوی، فئودور داستایوفسکی،ماکسیم گورکی، ولادیمیر مایاکوفسکی، بوریس پاسترناک، آنتوان چخوف، آلکساندر پوشکین، میخائیل بولگاکف، آنا آخماتووا و ولادیمیر ناباکوف،نیکلای گوگول اشاره نمود.

همچنین در زمینه موسیقی کلاسیک نیز روس‌ها چهره‌های سرشناسی مانند سرگئی پروکفیف، پیوتر ایلیچ چایکوفسکی، نیکولای ریمسکی-کورساکف، دمیتری شوستاکوویچو سرگئی راخمانینف ارائه کرده‌اند.

در زمینه علوم و دانشمندان بزرگ روس نیز نام‌های دمیتری مندلیف، ایوان پاولف، نیکلای ایوانویچ لباچفسکی، آلکساندر میخایلوویچ پروخورف، جرج گاموف، ولادیمیر زورکین، آندره ساخاروف، سرگئی کارالیوف، پیوتر کاپیتسا و ایگور سیکورسکی قابل ذکر هستند.

**********************

زیباییهای کشور روسیه:

1- دریاچه ی بایکال
این دریاچه، عمیق ترین دریاچه ی جهان است، که در شرق سیبری واقع شده است. با زلال ترین آب دریاچه ای روی زمین، این دریاچه 1500متر عمق دارد.

 

 

 

 

 

2- دره ی آب افشان ها
صدها آب فشان که بخار و آب از آن خارج می شود در این منطقه که نام آن کامچاتکا است قرار گرفته اند. این محل در آثار میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است.

 

 

 

 

3- اثر تاریخی مادر میهن
این مجسمه عظیم و یادبود گرانبها به یاد کشته شدگان جنگ جهانی دوم ساخته شده است.
این مجسمه با 85متر ارتفاع دو برابر مجسمه آزادی در امریکا بوده و در کتاب رکوردهای گینس به عنوان بلندترین مجسمه تاریخی ثبت شده است، این زن نماد کشور روسیه است.

 

 

4- کاخ پیترهوف
این کاخ توسط پیتر اول در اوایل قرن 17میلادی در نزدیکی سنت پترزبورگ ساخته شده است. این بنا بیشترین آمار جذب توریست در روسیه را دارد.

 

 

5- کلیسای جامع سنت باسیل
در مورد این اثر هیچ نظری نمی توان داد، عکسها خود گویای انتخاب به عنوان شگفتی هستند.

 

 

 

 

 

6- قطب های جمهوری کومی
هیچ کس از تاریخ دقیق ساخت یا آفریده شدن این بناهای عجیب اطلاعی در دست ندارد. البته دانشمندان معتقدند تنها دست توانای خداوند می تواند چنین اثری را بر جای گذارد.
بلندترین این صخره ها 42متر ارتفاع دارد و دانشمندان می گویند قدمت آنها به 200میلیون سال پیش باز می گردد.

 

 

 

 

7- کوههای البروس
بلندترین نقطه ی روسیه این کوهها هستند، حتی برخی معتقدند بلندترین نقطه ی اروپا نیز کوههای البروس است.
بسیاری از توریست ها برای اسکی و اسنوبرد هرساله به این کوهها می آیند. ارتفاع کوه البروس 5600متر برآورد شده است.

 

 

 

 

********************************

 

ایتالیا:

 

 

ناطق دیدنی ایتالیا، مکان های دیدنی ایتالیا، جاذبه های توریستی ایتالیا، اماکن گردشگری ایتالیا

 

در این بخش از سایت آکاایران مناطق دیدنی کشور ایتالیا را برای شما آماده کرده ایم ، امیدواریم که مورد توجه شما قرار گیرد.

 

ایتالیا را به خاطر ۴۶ میلیون گردشگری که در سال ۲۰۱۱ در آن ثبت شده به عنوان پنجمین کشور گردشگری دنیا مشهور شده است. این کشور در موقعیت جنوب اروپا واقع شده که با یونانی ها به فرهنگ آفرینی مشغول بوده و کشوری منحصر به فرد برپا کرده اند که هر ساله تعداد میلیونی گردشگر به خود از آن ها پذیرایی می کند.

ایتالیا را کشور زیبایی ها یا زیبا شهرت داده اند. مذهب مردم ایتالیا اغلب مسیحی کاتولیک است. از نظر آب و هوایی هم باید این شبه جزیره را مدیترانه ای و متنوع فرض کرد که در بسیاری از اوقات در برخی جاها تابستان گرم و خشک و زمستان های سرد و مرطوب دارند.

 

 

مناطق دیدنی ایتالیا,عکس مناطق دیدنی ایتالیا,جاهای دیدنی ایتالیا,مکانهای دیدنی ایتالیا,جاهای دیدنی ایتالیا رم,جاهای دیدنی ایتالیا ونیز,مناطق دیدنی کشور ایتالیا,مناطق گردشگری ایتالیا,مناطق توریستی ایتالیا,دیدنی های ایتالیا,جاذبه های توریستی ایتالیا,جاذبه های توریستی کشور ایتالیا,جاذبه های گردشگری ایتالیا,مکان های دیدنی ایتالیا,عکس های دیدنی جهان,تصاویر دیدنی جهان,بهترین مناطق جهان,جاذبه های دیدنی جهان,عکس مناطق دیدنی جهان

اماکن گردشگری ایتالیا

اماکن گردشگری ایتالیا 

دیدنی های کشور ایتالیا

اماکن گردشگری ایتالیا

 

 

 

 

 

آداب و رسوم مردم ایتالیا

 

آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم مردم ایتالیا

هر کشوری رسوم اجتماعی خاص خود را دارد و این مسئله در مورد ایتالیایی‌ها نیز صادق است. اگر به‌عنوان یک گردشگر برای اولین بار به این کشور زیبا قدم می‌گذارید، احتمالاً بی‌اطلاعی از رسوم اجتماعی و سنت‌های کشور میزبان و رفتار توهین‌آمیز ناخواسته، نادیده گرفته می‌شود ولی ممکن است آخرین بازدید شما از این کشور باشد.

در حقیقت فرهنگ و رسوم اجتماعی مردم ایتالیا بسیار رسمی‌تر از آن چیزی است که اکثر بازدیدکنندگان‌ تصور می‌کنند و دانستن نکاتی در مورد رسوم اجتماعی این کشور به‌خصوص برای تازه‌واردها می‌تواند از هرگونه رفتار توهین‌آمیز جلوگیری کند.

اولین ملاقات با یک ایتالیایی
وقتی برای اولین بار با یک شهروند ایتالیایی ملاقات می‌کنید، مناسب‌ترین برخورد، گفتن عبارت بون جورنو (روز خوش) و دست دادن است. کلمه‌یچاو (سلام) فقط توسط دوستان صمیمی و جوانان استفاده می‌شود و به کار بردن از آن توسط یک غربیه‌ی خارجی، مؤدبانه نیست مگر اینکه طرف مقابل شما از این کلمه استفاده کند. بوسیدن دست زن‌های غریبه در برخورد اول نیز یکی از رسوم اجتماعی ایتالیایی‌ها است البته امروزه دیگر زیاد شاهد این کار نیستیم.

 وقتی در یک مناسبت رسمی به کسی معرفی می‌شوید، بهتر است بگویید: مولتو لیِتو (از ملاقات شما خوشحالم). در هنگان خداحافظی نیز فشردن دست، مؤدبانه محسوب می‌شود. گفتن بوناسرا (روز خوش یا عصربه‌خیر) در هنگام ورود به مغازه‌های کوچک، اتاق انتظار و یا آسانسور و آری وردرچی (روز خوش یا خدانگه‌دار) در هنگام خروج مرسوم و پسندیده است. (اگر در این مکان‌ها فقط با یک نفر روبرو شدید در هنگام خروج باید بگویید آری ودرلا). دوستان صمیمی در این موقعیت‌ها نیز از کلمه‌ی چاو استفاده می‌کنند.

 پس از ساعت 1 بعدازظهر بون جورنو در گفتگوها جای خود را به بوناسرا می‌دهد البته همیشه انتظار گرفتن پاسخ با همین کلمات را نداشته باشید. اصطلاح مرسوم در هنگام رفتن به رختخواب و یا ترک یک خانه بعد از غروب خورشید بونا نوته (شب‌به‌خیر) است.

معمولاً در هنگام نام بردن و یا نوشتن نامه به اشخاص دیگر از عناوین رسمی استفاده می‌شود به‌خصوص اگر این شخص از شما بزرگ‌تر باشد. عنوان رسمی برای افرادی که دارای تحصیلات عالی هستند دوتتوره (دکتر) و یا دوتتورسا (خانم دکتر) است. کارمندان معمولاً به روسای خود به همراه عنوان دیره توره (مدیر) یا پرزیدنته (رئیس) اشاره می‌کنند. نام افرادی که سمت حرفه‌ای مشخصی دارند معمولاً به همراه عنوان رسمی آن‌ها برده می‌شود مثلاً پروفسوره (استاد)، دوتتوره (دکتر)، اینجینیاره (مهندس)، آووکاتو (وکیل) و آرکیتِتو (معمار).

 اگر از عنوان رسمی کسی اطلاع ندارید، بسته به جنسیت می‌توانید به نام او به همراه القاب سینیوره (آقا)، سینیورا (خانم) و یا سنیورینا (خانم جوان) اشاره‌کرده و یا در نامه بنویسید. البته در حال حاضر برای خانم‌ها فقط از کلمه‌ی سینیورا استفاده می‌شود.

بوسیدن در رسوم اجتماعی‌ ایتالیایی‌ها 
در ایتالیا معمولاً دوستان صمیمی و خویشاوندان در هنگام ملاقات، گونه‌ی یکدیگر را می‌بوسند. خانم‌های ایتالیایی برای اجرای این رسم گونه‌ی خود را به‌صورت مخاطب نزدیک می‌کنند. زنان و مردان فقط گونه‌های یکدیگر را می‌بوسند و بوسیدن اجزای دیگر صورت جنس مخالف در هنگام ملاقات دوستانه توهین‌آمیز است. البته این کار یک بوسه‌ی واقعی نیست و بیشتر یک تماس جزئی همراه با صدای خاص بوسیدن است.

معمولاً این کار دو بار انجام‌شده و با بوسیدن گونه‌ی راست آغاز می‌شود. علاوه بر این مرسوم است مردان ایتالیایی در ملاقات با دوستان صمیمی و خویشاوندان نزدیک (مرد) خود، آن‌ها را در آغوش بگیرند.

لِی (شما) و توو (تو)

اگر با یک ایتالیایی سالخورده صحبت می‌کنید، بهتر است از ضمیر رسمی (لِی) استفاده کنید. خطاب قرار دادن افراد بزرگ‌تر با ضمیر (توو) و یا نام کوچک مؤدبانه نیست مگر اینکه مخاطبتان از شما بخواهد. البته معمولاً ایتالیایی‌های بزرگ‌تر و یا ارشدتر در سلسله‌مراتب اداری، در ابتدای صحبت از شما می‌خواهند که آن‌ها را با ضمیر صمیمانه‌ی (توو) و یا اسم کوچک خطاب کنید.

به‌طورکلی در دستور زبان ایتالیایی ضمیر (توو) فقط برای خدا، بچه‌ها و حیوانات استفاده می‌شود و کاربرد دیگری ندارد. ولی در زبان محاوره‌های و غیررسمی معمولاً جوان‌ترها برای صحبت با همکارانشان از این کلمه استفاده می‌کنند. در مکالمه با فروشندگان، پیشخدمت‌ها، دستیاران اداری و دفتردارهای مقامات رسمی، کسانی که با شما رابطه شغلی دارند، کارمندان بانک و مأموران پلیس استفاده از ضمیر (لِی) مرسوم است.

آداب مهمانی رفتن

آداب و رسوم مردم ایتالیا

 

 

اگر در ایتالیا به یک مهمانی خانوادگی دعوت شدید، بهتر است هدیه‌ای کوچک مثل گل، شیرینی و یا شکلات برای میزبان ببرید. به همراه بردن خوراکی یا نوشیدنی غیر ایتالیایی به‌عنوان هدیه مرسوم و پسندیده نیست مگر اینکه مورد خیلی خاص و گران‌بهایی باشد مانند یک نوشیدنی کمیاب و قدیمی اسکاتلندی. بعضی‌ها معتقدند که هدیه دادن شراب به میزبان اصلاً خوشایند نیست البته این مسئله کاملاً به میزبان و میزان صمیمیتش با شما بستگی دارد.

هدیه دادن گل کمی پیچیده است و هر گلی مفهوم خاصی را منتقل می‌کند. به‌عنوان‌مثال گل داوودی فقط برای سوگواری و ابراز همدردی در مراسم تدفین استفاده می‌شود. به همین دلیل قبل از انتخاب گل بهتر است با یک گل‌فروش باتجربه مشورت کنید. فرستادن یک یادداشت تشکر کوتاه و یا یک دسته‌گل در روز بعد از مهمانی به‌عنوان قدردانی از زحمات میزبان نیز در ایتالیا مرسوم است.

ایتالیایی‌ها صرف غذا را با جمله‌ی بُن اپِتیتو (اشتهای خوبی داشته باشید) آغاز می‌کنند. اگر یک لیوان نوشیدنی به شما تعارف کردند، صبر کنید تا میزبان با گفتن کلمه‌ی سالوته (برکت و سلامتی) نوشیدن را آغاز کند و وقتی دیگر نوشیدنی به شما تعارف نشد دیگر وقت رفتن به خانه است. البته زیاده‌روی در باده‌پیمایی نیز اصلاً پسندیده نیست و ممکن است باعث شود دیگر به آن خانه دعوت نشوید. در ایتالیا نوعی دیگر از مهمانی شبانه مرسوم است که دوپو چینا (بعد از شام) نام دارد و از ساعت 9.30 شب با صرف دسر و نوشیدنی برگزار می‌شود.

آداب لباس پوشیدن در ایتالیا

آداب و رسوم مردم ایتالیا

لباس‌های ایتالیایی زیبا هستند و در طراحی آن‌ها، ذوق و سلیقه‌ی ذاتی و تمایل به تجمل و خوش‌پوشی ایتالیایی‌ها به چشم می‌خورد. در ایتالیا، پوشیدن لباس مناسب و زیبا اهمیت زیادی دارد و با اصطلاحات بلا پرزنتزا (خوش‌ظاهر) یا بلا فیگوورا (خوش‌قیافه) مورد تحسین قرار می‌گیرد. مردم ایتالیا فطرتاً خوب لباس می‌پوشند و برخلاف بیشتر ساکنان اروپای شمالی یا آمریکای شمالی دوست دارند که با لباس‌های رسمی‌تر در انظار عمومی ظاهر شوند.

باوجوداینکه این مردم حتی‌الامکان از پوشیدن شلوارک و لباس‌های راحت اسپرت در بیرون از خانه خودداری می‌کنند ولی با کت‌شلوارهای رسمی یقه ساتن و لباس‌های شب تجملی نیز در خیابان دیده نمی‌شوند. درواقع برای ایتالیایی‌ها تناسب لباس با موقعیت و شرایط به‌اندازه‌ی کیفیت، دوخت و ظاهر آن اهمیت دارد و ظاهر شدن گردشگرها با لباس شنا و دمپایی راحتی در خیابان بسیار توهین‌آمیز و ناپسند محسوب می‌شود. در ضمن ایتالیایی‌ها برای پوشیدن شلوار جین نیز موقعیت‌های خاصی قائل هستند و هرگز یک ایتالیایی را با شلوار جین در کلیسا یا رستوران‌های لوکس نمی‌بینید.

 اصطلاح بلا فیگوورا فقط برای تحسین ظاهر زیبا به کار نمی‌رود و برای رفتار و گفتار نیک نیز کاربرد دارد. ایتالیایی‌ها بسیار علاقه‌مند هستند که همزمان با موردتوجه بودن به خاطر لباس‌های زیبا، همه جزییات را در تحت کنترل داشته باشند و هیچ‌گونه بی‌اعتنایی و بی‌احترامی به اطرافیان نشان دهند. در مقابل کوچک‌ترین بی‌احترامی و تمسخر را نیز تحمل نمی‌کنند و در رفتار با آن‌ها باید کاملاً به جزییات اخلاقی توجه داشت.

سایر رسوم اجتماعی
در مکالمه‌های تلفنی بهتر است ابتدا خودتان را معرفی کنید. باوجوداینکه خواب نیمروز دیگر معمول نیست ولی هنوز بعضی‌ها ممکن است یکپیزولینو (چرت کوتاه) داشته باشند به همین دلیل بین ساعت‌های 2 تا 4.5 عصر، تماس تلفنی مؤدبانه به شمار نمی‌آید و اگر مجبور به این کار شدید یک عذرخواهی مختصر می‌تواند رنجش مخاطب را برطرف کند.

اگر با ایتالیایی‌ها قرار ملاقات کاری دارید علیرغم اینکه آن‌ها معمولاً دیر سر قرار حاضر می‌شوند ولی از شما انتظار دارند که وقت‌شناس باشید و اگر بیشتر از 5 دقیقه تأخیر داشتید عذرخواهی تلفنی کار عاقلانه‌ای است. در ضمن آن‌ها علاقه زیادی به ردوبدل کردن کارت ویزیت در مناسبت‌های مختلف تفریحی یا شغلی دارند.

 

 

 

 

 

ده ویژگی خاص مردم ایتالیا

 

برترین ها: پیتزا، پاستا، وردی، کولوسیوم و مدل های فشن.... همه ما می دانیم که ایتالیا بعضی چیزها را بطور بی همتایی بهتر از بقیه کشورها انجام می دهد.

به گزارش برترین ها به نقل از دیلی میل گردشگران طرفدار این چکمه شیک اروپا، فقط برای خوردن اسپاگتی، دیدن اپرا یا خرابه های باستانی به آن سفر نمی کنند. موارد زیر را مطالعه کنید تا دلایل دیگر آن را دریابید.

1. تملق

ایتالیایی ها همیشه از دوستان خود تعریف می کنند و به همان اندازه هم غریبه های زیبا را تحسین می کنند. تملق ابزاری تاریخی برای خلع سلاح طرف مقابل است و نقطه اتکای جامعه ایتالیا است.

همانطور که لوئیجی بارزینی در کتاب "ایتالیایی ها" می نویسد: «مردم همیشه از چنین هنرهایی استفاده توهین آمیز می کنند تا منفعتی کسب کنند، رقبا را نابود کنند و به قدرت و ثروت برسند.»
 

 

---

2. حمام های داغ

این شبه جزیره 380 مکان اسپا دارد که گل درمانی و آب درمانی دارند.
 

 

ایتالیا از لحاظ اسپاهای بزرگ در دنیا پیشگام است و حتی وان هایی را به اروپا صادر می کند. آب درمانی شامل حمام های جزیره ای، چشمه های آب گرم و حمام های کوهستانی در دهکده بورمیو می شود. نوشیدن آب معدنی در بعضی مکان ها هم ضرری ندارد و مفید است.
 

---

3. دشنام دادن

چه به زبان ایتالیایی صحبت کنید چه به زبان های دیگر، لهجه یک ایتالیایی بومی هر دشنامی را به ابزار قدرت کندی تبدیل می کند.
 

دشنام دادن در ایتالیا یک هنر نمایشی است. دشنام های هر منطقه از ایتالیا متفاوت است و گاهی نمایشی، عصبی و حتی خنده دار است.

این دشنام ها که از ویژگی مردم ایتالیا نشأت می گیرند، گاهی طرف مقابل را در عین حال که شوکه و تحقیر می کند، به خنده می اندازد.
 

---

4. وقت گذرانی در سواحل

ایتالیا با 7400 کیلومتر خط ساحلی بیشترین ساحل را در اروپا دارد و دارای 27 پارک آبی است. دمای تابستان در بسیاری از مکان ها تا 30 درجه بیشتر بالا نمی رود که در مقایسه با فرانسه و پرتقال بالاتر است.
 

شنا کردن در آبهای این سواحل مانند شنا کردن در آبهای استوایی ولی بدون کوسه و دستفروش های بدلیجات است.

وقتی نوبت به سواحل ایتالیا می رسد، انتخاب از میان آنها سخت می شود زیرا 248 ساحل ایتالیا وضعیت پرچم آبی برای آبهای صاف و زلال و شن های تمیز ساحلی دارند.
 

---

5. دولت های فراوان

از پایان جنگ جهانی دوم به بعد، ایتالیا 62 دولت تحت 38 نخست وزیر داشته است (40 اگر 3 دوره سیلویو برلوسکونی را حساب کنیم) و فقط یکی از آنها یک دوره کامل 5 ساله را تمام کرده است.
 

 

---

6. آتشفشان

ده آتشفشان فعال در ایتالیا وجود دارد و بزرگترین آتشفشان کشور و اروپا کوه اتنا در سیسیل است که بعد از مونا لوآ در هاوایی، بزرگترین آتشفشان فعال در دنیا است. فوران های شگفت انگیز و چشم اندازهای باشکوه آن و جاری شدن گدازه ها و غارهای فراوان اتنا هر ساله بیش از یک میلیون توریست را به این منطقه می کشاند. در ماه ژوئن، کوه اتنا جزو مکان های میراث جهانی یونسکو ثبت شد و به سه آتشفشان ایتالیایی دیگر پیوست.
 

 

---

7. دسر

همه کیک پای سیب را دوست دارند و گاهی خوردن یک تکه باقلوا بسیار لذتبخش است، ولی هیچ چیز مثل شیرینی ها و دسرهای ایتالیایی نمی شود. ستاره های واقعی آشپزی ایتالیایی، ژلاتو، تیرامیسو، کانولی، ناپولی، بیسکوتی اسپومونی، تارتوفو و ... دارد. قنادان ایتالیایی در رسانه ها هم کار می کنند و کیک ها، کلوچه ها و خامه را قاطی می کنند و خوشمزه ترین و بیشترین دسرهای دنیا را درست می کنند. البته بهتر است بدانید که خودشان این چیزها را نمی خورد و بعد از غذا فقط کمی میوه یا شکلات می خورند.
 

 

---

8. غارنوردی

ایتالیا یکی از آن کشورهایی است که بیشترین غارها را در دنیا دارد و تعداد غارهای زیرزمینی آن حدود 35000 غار است و هزاران غار زیرآبی دارد. گروتا جیگانته به عنوان بزرگترین غار در دسترس روی زمین با 850 متر عرض و 500 پله به سمت داخل زمین، رکورد جهانی گینس را دارد. غارهای معروف دیگر ایتالیا غار آبی در کاپری و غار دل ونتو هستند.
 

 

---

9. اتومبیل های اسپورت

کاتالوگ جت ها زمینی ایتالیا رویای رانندگان تمام دنیا است. از دهه 30 به بعد یک سازنده اتومبیل های مسابقه به تولید اتومبیل های اسپورت الهام بخشید. در سال 2012 فراری 7000 اتومبیل فروخت و 3 میلیارد دلار درآمد داشت. درست است که لامبورگینی الان متعلق به شرکت آلمانی آئودی است، ولی استایل آن هنوز ایتالیایی مانده است. پاگانی، آلفارومئو، مازراتی از نام های دیگری در میان اتومبیل های اسپورت ایتالیایی هستند.
 

 

---

10. گشت های تفریحی رودخانه ای

گشت رودخانه ای ایتالیا احتمالاً در میان چیزهایی نیستند که وقتی به ایتالیا فکر می کنید به ذهنتان برسند، ولی گشت رودخانه ای در این شبه جزیره کسب و کار پررونقی است و مسیرهای جدیدی در حال باز شدن است. رودخانه های ایتالیا به اندازه رودهای ایتالیا بلند نیستند ولی گردشگران در ایتالیا می توانند با این گشت ها از یک مکان میراث فرهنگی یونسکو به مکان دیگری بروند. 
 

 

- فرهنگ و آداب و رسوم مردم ایتالیا

 

تقریبا 60 میلیون ایتالیایی زبان در ایتالیا زندگی میکنند، نیم میلیون در سوئیس که یکی از چهار زبان رسمی آن ایتالیایی است و یک و نیم میلیون نفر هم در فرانسه و یوگسلاوی سابق.

به دنبال مهاجرت ایتالیایها، این زبان هم اکنون به طور وسیعی در آمریکا، کانادا، آرژانتین، برزیل و استرالیا نیز صحبت میشود. گرچه گویش های مختلفی از این زبان در مکالمات مردم شنیده میشود، اما ایتالیایی استاندارد، زبان رسمی مدارس، رسانه ها و ادبیات است. این گویش استاندارد از قرن سیزدهم و چهاردهم به دنبال آثار برجسته دانته (Dante) ، پترارکا (Petrarca) و بو کاچیو (Boccaccio) که به زبان فلورانسی آثار خود را مینوشتند، رایج شد. زبان استاندارد ایتالیایی امروزه ترکیبی از زبان لاتین و گویشهای مختلف مردم است.

اپرا، فیلمها و ادبیاتی که ریشه در کارهای بزرگ زمان رنسانس دارد و توسط نویسندگان معاصری همچون آلبرتو مراویا (Alberto Moravia)، ایتالو کالوینو (Italo Calvino) و امبرتو اکو (Umberto Eco) به زبان امروزی عرضه شده، زبان ایتالیایی را زنده، آهنگین و غنی نگاه داشته است.

گرچه بسیاری از ایتالیاییها کمی انگلیسی میدانند، اما این بیشتر مختص به شهرهای شمالی و شهرهای بزرگی همچون میلان، فلورانس و ونیز میباشد. هرچند هتلها و رستورانها تا حدی به زبان انگلیسی آشنایی دارند، اما اگر ایتالیایی صحبت کنید، با استقبال بیشتر و گرمتری مواجه خواهید شد.

ایتالیاییها مردم بسیار اجتماعی و خونگرمی هستند. هرچند در برخوردهای شخصی، تا زمانی که با شما آشنایی پیدا نکرده اند، کمی رسمی جلوه میکنند. به عنوان یک قاعده بخاطر داشته باشید که سعی نکنید در همان برخورد اول، زود با مردم خودمانی شوید. آنها را به اسم کوچک صدا نزنید. لفظ Lei (شما) را به جای Tu (تو) بکار ببرید، مگر اینکه مخاطبتان کودک باشد، یا اینکه طرف مقابلتان قبلا شما را با اسم کوچک صدا زده باشد یا لفظ Tu را برایتان بکار برده باشد.

وقتی به فروشگاهی وارد میشود، سریعا از شما استقبال میشود. سعی کنید با لفظ خوب و از کلمات مودبانه استفاده کنید. اگر چیزی میخواهید، اغلب بهتر است به جای Io voglio (میخواهم)، Io vorrei را بکار ببرید. همچنین به کار بردن Potrebbe (میتوانید...)، بهتر از Può که لفظ آمرانه ای است، میباشد.

در برخوردهای تجاری، بهتر است اسناد و کاتالوگهای ترجمه شده ارائه دهید، همچنین چیزهای جانبی دیگری نیز برای ارائه به طرف مقابلتان دم دست داشته باشید. هرچند وقت شناسی اهمیت دارد، اما ایتالیاییها چندان وقت شناس نیستند، بنابراین خودتان را همیشه برای شنیدن عذرخواهیهای مختلف در این مورد آماده کنید. 

از آنجایی که ایتالیاییها وقت زیادی را برای خوردن غذا صرف میکنند و همچنین به علت عادت کاری، در اغلب موارد میتوانید مدیران ارشد را تا ساعت هفت بعد از ظهر در اداره پیدا کنید.

صرف غذا، مخصوصا در خانه، بسیار مفصل است. شام و ناهار اغلب با یک پیش غذا شروع میشود، یک غذای اولیه، یک غذای ثانویه، سپس سالاد، پنیر، میوه و دسر. صرف غذا معمولا دو تا سه ساعت طول میکشد. انتظار برای رسیدن میزبان از آداب مرسوم است و هنگام خوردن پیش غذا نیز اغلب در مورد غذا صحبت میشود.

 

 

با آرامش خاطر از غذای خود لذت ببرید و با خیال راحت غذاها و نوشیدنیهای گوناگون مناطق مختلف را امتحان کنید. این موضوع در شناخت تفاوتهای فرهنگی و تاریخی مردم مناطق مختلف ایتالیا، به شما کمک خواهد کرد.

در برخورد اول معمولا هدایایی رد و بدل نمیشود، اما در ایام کریسمس بسیار مناسب است. هنگامی که به خانه یک ایتالیایی دعوت میشوید، بهتر است با خود هدیه ایی نیز ببرید.

ایتالیاییها همانقدر که به غذا اهمیت میدهند، برای شیک پوشی نیز ارزش قائلند. میلان قطب صنعتی مد روز ایتالیاست. طراحان لباس مشهوری را در بوتیکهای بزرگ پیدا خواهید کرد. برای گردشهای شبانه بهتر است لباس مرتبی بپوشید.

ایتالیاییها از زندگی لذت میبرند. آنها به قول یکی از مشهورترین فیلمهای فدریکو فلینی، La dolce vita (زندگی شیرین) دارند. آنها قدر غذا و شراب خوب را میدانند، همچنین عشق، مد، ماشینهای گرانقیمت و هنر را.

شما اوقات خوشی را در ایتالیا سپری خواهید کرد و میتوانید در زندگی خوش آنها شریک شوید، تنها به یک شرط: 
 

کمی ایتالیایی یاد بگیرید! 

************************

ازدواج در ایتالیا: 

عروسی یکی از مهمترین جشنهای زندگی هر فرد محسوب میشه. این مراسم تو ایتالیا از اول صبح شروع میشه و جشن و بزن و برقص بعد عروسی ممکنه تا صبح علی الطوع روز بعد هم طول بکشه .



خواستگاری و نامزدی

•قدیما ازدواجهای ایتالیایی توسط خانواده های عروس و داماد ترتیب داده میشد. اغلب برادر یا مردی از فامیل داماد، پهلوی پدر یا عموی دختر دم بخت میرفت و اونو خواستگاری میکرد. گاهی اوقات هم یه واسطه از طرف داماد یه ماشاتا (masciata - پیغام) به خانواده عروس میفرستاد و آمادگی ازدواج داماد رو اعلام میکرد. در نهایت وقتی که دوتا خونواده به توافق رسیدن، نامزدی رسمی اعلام میشد.


•اگه دوماد بخواد خودش مستقیما به عروس پیشنهاد ازدواج بده، معمولا با اشعار عاشقانه شروع میکنه، یا اگه بلد باشه سازی میزنه. البته اینکار رو ممکنه به کمک دوستانش هم انجام بده.


•تو قرون وسطی ایتالیایها به عنوان نشون نامزدی، انگشتر الماس میدادن. اونا عقیده داشتن که الماس از شعله های عشق بوجود اومده. 




•عروس قبل از عروسی واسه خودش دوته ( dote - جهاز) جمع میکنه. چیزایی مثل اثاث منزل و لباسهایی واسه خودش، البته بعضی وقتها واسه شوهر آینده اشم لباس کنار میذاره.


•ایتالیاییها عقیده دارن پوشیدن لباس سبز توسط عروس، شب قبل از عروسی، برای زوجین شگون داره و به زندگیشون برکت میده.


•گرفتن جشن مجردی، قبل از عروسی، واسه دوماد یا عروس، خصوصا تو جنوب ایتالیا اصلا رایج نیست.

 

ازدواج به سبک ایتالیایی (قسمت دوم)



عروسی



از روز قبل عروسی تا بعد از اون، عروس هرچی طلا داره درمیاره. مردم عقیده دارن انداختن طلا توسط عروس موقع عروسی یا حتی قبل از اون، بدشانسی میاره .
•بر اساس یه سنت قدیمی کلیسا ازدواج رو تو ایام کوارزیما (quaresima - روزه ) و آونتو (Avvento - چهار یکشنبه قبل از میلاد مسیح) قدقن کرده. همچنین تو ماههای می و اگوست (اردیبهشت و مرداد) هم کسی ازدواج نمیکنه. ماه می رو مختص مریم مقدس میدونن و عقیده بر اینه که ازدواجتو ماه اگوست هم بد شانسی و مریضی میاره. ازدواج تو روزهای یکشنبه بجز ماههایی که گفته شد، بهترین روز برای ازدواج محسوب میشه.


•تو ناحیه ونتو (Veneto) ایتالیا، داماد به خونه عروس میره، تا باهم قدم زنان به سمت کلیسای برگزار کننده مراسم برن. بین راه ساکنین شهر که قدم زدن اونا رو نگاه میکنن، تجربیات مختلفی رو انجام میدن. مثلا سر راه عروس یه جارو میذارن، اگه عروس توجهش جلب بشه و اونو از سر راهش برداره، میگن عروس خونه دار خوبیه، یا اگه اونا به یه بچه ای که گریه میکنه توجه کنن و سعی کنن آرومش کنن معنیش اینه که والدین خوبی میشن. اگه به گدایی کمک کنن، معلومه مهربون و سخاوتمندن و غیره..